Ik begin me nu pas te beseffen dat ik over een paar daagjes mijn hol in Zwolle moet verlaten. Mixed feelings, eerlijk waar. Afgelopen maandag heb ik mijn nieuwe huisje getracht te verven (volgens mij staat er nu heel groot 'epic fail' op de muur), waardoor ik vreselijk zin heb om de boel in te gaan richten en mijn plekje ervan te maken. Maar ik besef me ook steeds meer dat ik straks niet meer mijn favoriete vriendinnetje bij me in huis heb, de supermarkt niet meer onder mijn huis zit maar er 3 minuten voor moet fietsen, een nieuwe sportschool moet gaan zoeken en te makkelijk bij fijne winkels ben waar ik teveel geld uitgeef.
Sinds de befaamde 'break-up' en het werkelozen-wezen ben ik (vrij logisch) een nieuw leventje gaan leiden. Het bestond uit veel wijn, veel uitgaan, veel hangen, series kijken, spotify luisteren, heel verdrietig zijn, heel blij zijn en nieuwe mensen leren kennen. Op zich een prettig leven, maar ik mis werken. Een plek waar ik mijn ambitie en enigszins passie in kwijt kan. En een ambitieuze baan ga ik in het fijne Zwolle niet snel vinden. Wat dat betreft ben ik heel blij dat ik richting het westen ga en er als het ware een nieuwe wereld voor me open gaat (de crisis daargelaten). Even een kleine snik, want de fijne koffiemomenten met Dionne, de de gelukte en gefaalde kookmomenten met Vera en de zumbasessies met moeder en zuster ga ik enorm missen. Gelukkig krijg ik nieuwe, leuke momenten met andere vriendinnen daarvoor terug en woon ik uiteraard maar een klein uurtje met de trein van mijn oude leven vandaan.
Hierbij een shout-out naar alle mensen die de afgelopen 3 jaar mijn Zwolse leven tot een groot feest hebben gemaakt. Thanks en jullie zijn nog niet van me af. Zet de slaapbank maar klaar. Die van mij staat altijd klaar voor jullie!
(Kom je me niet asap opzoeken in Amsterdam, dan gooi ik je van Facebook af)
LIEFDE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten